Ich, Der Steppenwolf
miércoles, 15 de diciembre de 2010
Un minuto mirando al Horizonte
Luego iremos a otro lugar ,, a donde podamos escuchar toda esta música, platicaremos , filosofando querremos componer este pinche mundo, luego brindaremos y bailaremos, todo a media luz,,... un beso más,, uno más.. mis manos recorrerán tu espalda
aaaay espera que se terminó la canción,, deja pongo otra pa inspirarme y seguir fantaseando..
después, tu me besarás, y volveremos a brindar, maliciosamente te alejarás y cantarás unos fragmentos de alguna canción, te seguiré, estarás de espaldas y te abrazaré, bailaremos un poco, así, al rito de la música... mis manos te abrazarán, rozando tus pechos, nos besaremos interminablemente, quitaremos nuestra ropa para sentirnos piel con piel....., sentiremos nuestros latidos, uno a uno hasta la taquicardia... - invitarte un helado.
miércoles, 8 de septiembre de 2010
En estos días he escuchado al presidente en uno de los tantos spots informativos, que sólo él sabe dar, diciendo que se han rehabilitado muchas carreteras y se han construido otras; Ya en otras ocasiones lo escuchaba diciendo del bendito arco del triunfo, perdón, arco norte, el cual todos los que hemos dado alguna mordida a los infelices tránsitos de chilangolandia, agradecemos esta obra civil y los que no también.
En plática con una excelente amiga pedagoga y aya, lo digo porque ejerce su profesorado con tolerancia, amabilidad y eficacia, (ya uno sabe que siendo universitarios aveces nos comportamos de manera infame, disculpen, quise decir infante), y me decía que una compañera de estudios extra curriculares, de lo mal que le fue con éstos tránsitos defequenses o como se les llame a los chilangos cara de chile y cuerpo de chango. Por no querer dar una mordida le detuvieron el auto y se lo llevaron al corralón. Y seguramente sin argumento que justificara su proceder.
En mi caso, crucé varias veces el DF por cuestión laboral y he agradecido este arco norte, porque muchas veces les dimos para que pudieran comer con tortilla estos tránsitos ya que si detenían nuestro vehículo y lo llevaban al corralón sería perder tiempo y dinero.
Ahora espero que las palabras de nuestro presidente FeCal no queden en un spot y haga realidad sus propuestas de modernizar carreteras que mucha falta les hace, por ejemplo, la carretera transísmica, que se encuentra en la zona más angosta de nuestro destrozado país y va de Veracruz a Oaxaca. Esta carretera es muy importante ya que se pudiera cruzar del Pacífico al Atlántico en tan solo 3 horas, si estuviera en buenas condiciones.
Pero como buenos mexicanos, eternizaremos nuestra espera de buenos y concienzudos gobernantes que no sólo hagan carreteras si no que también gobiernen con sensatez.
Fotografía tomada en Matías Romero, Oaxaca.
jueves, 19 de agosto de 2010
Con M de mi
Me es difícil aceptar su forma de pensar, pero uno quiere lo que conoce uno se acostumbra a lo que tiene, a lo que puede.., a lo quiere…
A veces quiero mi trabajo a veces quiero dejarlo a veces quiero estar sólo en un lugar donde me sienta gusto, donde me traten bien, donde quiero a la gente, donde me quieren ver, donde he estado complaciente y complacido, donde está mi familia mi amados padres, B y J, mis queridos hermanos, .. cuando reímos y nos queremos.
Me encantaría tener necesidades básicas y no hondos deseos de vivir dignamente, como cualquiera se merece.
Espero organizar mi tiempo, mi dinero mi amor a los demás, y entregar balanceadamente en cada momento mi pobre ser, no como he estado viviendo, tan aparentemente de prisa…
Ahora, ahora me siento mejor..
sábado, 17 de julio de 2010
Escuche en los noticiarios que, no es Narcoterrorismo, según yo, el terrorismo es la forma violenta de lucha política mediante la cual se persigue la destrucción del orden establecido o la creación de un clima de temor e inseguridad.
Ahora pregunto a los politiquillos pedorros que quieren hacernos creer que no es terrorismo, ¿Son ustedes unos topos, que viven debajo de la tierra en sus oficinas lujosas y sólo pensando en su enriquecimiento, y salen de sus madrigueras sólo para decirle al pueblo que no pasa nada? Púdranse!! Malditos mutantes hereditarios de malos genes gubernamentales. Nosotros (el pueblo, la gente) sabemos qué es lo que está pasando y esta "guerra" no es contra nosotros, es contra ustedes, ¿¡qué aun no se dan cuenta!?
martes, 13 de abril de 2010
Polución Diurna o Nocturna
Las poluciones nocturnas son más comunes durante los últimos años de la adolescencia, y son resultado de la producción acumulada de semen. Pueden estar, o no, acompañadas por sueños eróticos. Algunos hombres se despertarán durante la eyaculación, mientras que otros seguirán durmiendo. Las poluciones nocturnas tienen un volumen de semen menor que las eyaculaciones intencionadas (estimuladas).
La frecuencia de las poluciones nocturnas varía mucho. Algunos hombres han experimentado muchas poluciones nocturnas como adolescentes, pero otros hombres nunca han tenido una. En general, los hombres jóvenes que se masturban son los que menos poluciones nocturnas tienen porque el semen acumulado se va drenando a la hora de la masturbación.----
viernes, 19 de febrero de 2010
Los limosneritos de PEMEX
jueves, 31 de diciembre de 2009
Año Nuevo....
He visto y me he visto, durante el año bajamos y subimos de peso, comenzamos muy bien con el primer día del año, comiendo poco, lo esencial, lo nutritivo, lo que nos hace falta solamente, no más. Pero que tal llega la primera quincena o la segunda y tal vez a mediados de febrero ya no aguantamos más y comenzamos a tragar lo que nos ponen enfrente. Para después de unos días mas, volver a la dieta con la que terminamos el año anterior, comiendo carne diariamente, comiendo en la calle, tal vez no todos, pero eso si, en casa pero comiendo mucho o de muchos platillos y después de comer el último bocado ya estamos pensando en el postre, llámese dulce, pan o simplemente un dulce. Lo que necesitamos es , ¿Dejar de comer tanto?, mmm creo que no, aah ya sé, ¡no comer en la calle!... mmm creo que tampoco. Me parece que lo que necesitamos es ser disciplinados.
Y que tal comenzar el año yendo a clases de Inglés, Alemán, Francés, Italiano, etc.. el idioma no importa ya que al final del año solo sabremos el español. Y la forma de expresanos más refinadamente para mandar al carajo a quien sea. En fin.
A medio año salimos de la última clase, pero nos sentimos que ya lo sabemos y por angas o por mangas dejamos de ir a las clases, aunque bien sabemos que no podemos mantener una conversación fluida. Pero ahora lo que nos importa es el trabajo u otra actividad que le damos mas peso y decidimos no ir mas a clase de idiomas y por supuesto nos decimos, "Retomaré mis clases en un par de semanas, mm si si,, en un mes regreso". Aaaah pero si que aprendí un poco de ingles, alemán o lo que sea, y si que bajé de peso, un poco, unos gramos, pero bajé. Pasan los meses y nos damos cuenta en estas fechas que los propósitos del año pasado se han quedado muy atrás, el tiempo nos ha comido y nuevamente haremos propósitos para este 2010.
De la forma de ser... no quiero hablar tanto, sólo se que nos es más difícil, pero de lo que estoy seguro es que pretendemos ser mejores personas y muy cierto y muy trillado es que debemos de comenzar por nosotros mismos, en todos los aspectos....
Feliz Año lleno de propósitos que no vamos a cumplir.
sábado, 24 de octubre de 2009
Ke tal una borrachera pa festejar un cumpleaños..
Seguimos hasta que brindamos y se quebró una botella. Yo la escondí para que no se dieran cuenta, pero en un instante tenía a un tipo pidiendo el gollete. Y en eso..
¡Botana pa los borrachos, cortesía de la casa! Ni siquiera volteamos a ver la cara del que entregaba las papas, solo tomamos el plato y tragamos. Buena recompensa por quebrar botellas, botar las bolas de billar y hacer desmadre. Nos la estábamos pasando muy bien hasta que llegó la hora de salir.
sábado, 17 de octubre de 2009
sábado, 10 de octubre de 2009
Debut y despedida
lunes, 14 de septiembre de 2009
"PAN LÌQUIDO"
domingo, 6 de septiembre de 2009
Con mis propias manos
Los malos servicios automotrices que he recibido en múltiples ocasiones con al menos 2 talleres-agenciales y las desatinadas excusas de los encargados al no entregar los autos a tiempo y con nuevos desperfectos…
He decidido hacer los servicios del Óptimus por cuenta propia, una afinación cambio de filtros, sensores, bujías, balatas; lavado de interiores por manchas de borrachos imprudentes que se hacen weyes y no les importa si mojan manchan o queman interiores….
Habitantes consientes y siendo perspicaces, daremos cuenta de lo que pasa en dejar el letargo en nuestras cortas vidas, en el momento que decidamos dejar de hacer concha y pongamos a trabajar nuestro cerebro y activar un solo dedo, al menos, así sabremos qué es la dicha de saber que, … “YO LO HE HECHO”
miércoles, 2 de septiembre de 2009
लो dejaré así..
viernes, 21 de agosto de 2009
Smanjivali penise magijom
U Kongu uhićeno 13 vračeva koji su čarobirali s muškim spolnim organom
Nakon što im je zbog prakticiranja magije prijetila opasnost od linča, policija u Kongu uhitila je trinaest vračeva koji se sumnjiče da su magijom pokušavali ukrasti ili smanjiti penise, piše Index.hr.
Pokušaj linča
Krađa penisa nije tolika rijetkost u zapadnoj Africi gdje je vjerovanje u tradicionalnu religiju i vračanje jako rašireno, a događaju se i ritualna ubojstva.
Priče o penisu su se prošli tjedan proširile milijunskim glavnim gradom Kinshasom.
Mediji su upozoravali stanovnike da se čuvaju putnika u taksiju koji nosi zlatna prstenja.
Policija je također zadržala četrnaest navodnih svjedoka koji tvrde da su im vračevi samo dodirom uklanjali ili pak smanjivali penise.
Neki su uvjereni da su se vračevi, obećavajući lijek, samo htjeli dočepati novca. ’Samo vas trebaju optužiti i ljudi navale na vas. Imali smo mnogo pokušaja linča i takozvani vračevi hodaju plavi zbog premlaćivanja’, kazao je lokalni šef policije za Reuters.
Sve je ostalo na mjestu
Policija je uhitila i vračeve i njihove žrtve kako se ne bi ponovilo krvoproliće iz Gane prije deset godina. Tada je, naime, bijesna rulja do smrti premlatila 12 kradljivaca penisa. ’No kada pokušavam objasniti žrtvama da je njihov penis još na mjestu, govore mi da se smanjio ili da su postali impotentni. Tada im kažem, kako znate ako ga niste probali’, kazao je šef policije. (METRO)
martes, 18 de agosto de 2009
Soñar Soñando
Soñar soñando
No fumé, tomé tequila ávidamente..
Domingo, después de haber despertado de una juerga de casi todo el sábado, llegue a casa en estado etílico, pero poco, solo un poco. Jediondillo pues.
Lo que quería era dormir, como en innumerables ocasiones al llegar en ese estado.
Soñé.. mmm no lo recuerdo, tal vez algo sin importancia y desperté, por la mañana cerca de las 8 menos cuarto del domingo, desperté pero no me levante, esperaba que sonara el tono de un mensaje, ¡pero como sonaría, si ni siquiera nos habíamos puesto de acuerdo que me mandarían mensaje!, solo quedamos en que desayunaríamos menudo por la mañana. (mmm que bien, espero que me vuelvan a invitar, jejejaja)(Si o no es mejor ir a un desayuno invitado que ir solo por un menudo?)
Cerca de las 8:15 volví a quedar dormido, …
ZZZZZZZzzzzzzzz esta en la escena de una película lo sabía, lo recordaba soñando, en un pequeño puerto donde esperaban zarpar un barco que mas bien parecía un platillo volador de costado, rojo tirándole a marrón. La gente en sus botes se apresuraron a la par del deforme barco rojizo donde lo despedirían a la par del gran navío arrastrado por un bote mas pequeño que lo guiaba, en los próximos mmm, digamos unos cuantos metros, un bote se acercó al remolcador y dos hombres caucásicos subieron solo para soltar una especie de eslinga de fibra textil con la que el gran barco enganchaba a la pequeña embarcación al final de una polea con gancho de acero, pero éste en una posición invertida, de gran tamaño y un color negro, muy desgastado por los múltiples arrastres que ha realizado.
Al quitar la soga el hombre comenzó a llorar tal vez porque se le iba algún ser querido, en el mismo instante el remolcador avanzó acelerando al máximo para retirarse de la ruta del gran navío. En ese momento el otro hombre evitaba resbalar, solo se sostenía con una sola mano de un asa y el hombre pronto recuperó el equilibrio evitando caer. Cuando nos alejamos de la embarcación llegamos a un especie de río por el que pasaría la gran embarcación y sin dejar de verla, esta aceleró al máximo alejándose tal vez a una velocidad de 170 km/h, impresionado por ver el plato a tan gran velocidad llegamos a la orilla donde nos aguardaba un delicioso vaso de agua de horchata (eso parecía) cuando mi compañero pidió su vaso, la chica que atendía destapó de un cubo hecho en la misma banqueta, de concreto, con una tapa de metal manchada parecía estar muy caliente, al ver lo que había adentro se me hacía raro ver como preparaban un vaso de agua de horchata. Fuera del cubo tenía un frasco en el que metía un recipiente que figuraba un biberón, y sacaba el concentrado lo ponía en un vaso desechable del 6 y acto seguido metía un cucharón al cubo de cemento para sacar un poco de agua con hielos y acabar de preparar la bebida.
Cuando me despachó, volteé y el río había desaparecido ahora era una calle medio empedrada con algunas sillas con gente sentada otras conversando y me di cuenta que había algunos amigos y familiares, me acerqué a la otra acera y conversaba con alguien que no recuerdo cuando de pronto un perro me muerde una nalga, lo quité dándole un par de golpes, el perro negro no se fue del lugar pero dejó de molestarme, en el momento al sobarme recordé que anteriormente ya había sufrido un ataque similar pero por un becerro.
Volví a regresar a la acera de frente cuando veo a una niña sentada en una silla y me le acerqué para saludarla, la tomé de un brazo y después de un pequeño saludo me alejé, inmediatamente se acercó una prima reclamando algo de lo que aun no entiendo, traté de decirle que no la entendía pero ella insistía en hablar y decir palabras que para mi no tenían sentido, incoherentes, por lo que se acercaron mi hermano y un amigo y trataron de explicarme la situación pero al igual que mi prima, solo decían incoherencias. Cuando por fin llegue a mi casa a dormir, soñé que estaba en el comedor de mi casa y ahí estaba mi papá, lo saludé como comúnmente con un "kihubole" pero antes de llegar a la cocina desperté del sueño y me quedé un momento en cama escuchando murmullos fuera de mi cuarto, cuando salí pasé por el comedor y ahí estaba mi papá me saludó y sonrió, yo no lo podía creer, me acerqué y lo abracé, lloré diciéndole que ese momento lo había soñado y le repetía que lo había soñado. En realidad no me esperaba ver a mi papá en casa tan pronto, solo ha pasado un mes y días…
Un minuto mas tarde después de las 11:30 de la mañana domingo, desperté pensando en lo soñado, en que un día regresará.
Por lo pronto me esperan para desayunar un rico menudo y creo que se está haciendo un poco tarde.
Son sueños un poco locos, sueños güajiros, esperando que sean verdad…